@Μια ρι­πή ανέ­μου (σπη­λιά­δα) εί­ναι η ξαφ­νι­κή, από­το­μη και σύ­ντο­μη αύ­ξη­ση της τα­χύ­τη­τας και της κα­τεύ­θυν­σης του ανέ­μου. Το φαι­νό­με­νο ακο­λου­θεί αμέ­σως με­τά από μια σχε­τι­κή ηρε­μία. Οι ρι­πές ανέ­μου έχουν διάρ­κεια μι­κρό­τε­ρη από 20 δευ­τε­ρό­λε­πτα και προ­κα­λού­νται συ­χνά από ανα­τα­ρά­ξεις λό­γω τρι­βής, διά­τμη­σης αέ­ρα ή ηλια­κής θέρ­μαν­σης του εδά­φους. Θε­ω­ρού­νται ρι­πές όταν η δια­φο­ρά με­τα­ξύ της πιο αρ­γής και τα­χύ­τε­ρης τα­χύ­τη­τας ανέ­μου εί­ναι 8,6 κόμ­βοι (10 mph, 16 km / h). Στην πε­ρί­πτω­ση τρι­βής, δη­μιουρ­γεί­ται ρι­πή όταν ο άνε­μος φυ­σά γύ­ρω από φυ­σι­κά εμπό­δια όπως δέ­ντρα και βου­νά, ψη­λά κτί­ρια, σή­ραγ­γες ή άλ­λα τε­χνη­τά εμπό­δια.

Οι αλ­λα­γές στην τα­χύ­τη­τα και την κα­τεύ­θυν­ση του ανέ­μου σε μι­κρή από­στα­ση - διά­τμη­ση του ανέ­μου - μπο­ρούν επί­σης να προ­κα­λέ­σουν ρι­πές ανέ­μου, για πα­ρά­δειγ­μα, πά­νω από το νε­ρό. Τέ­λος, στις ημέ­ρες που υπάρ­χουν φαι­νό­με­να με θερ­μές και­ρι­κές συν­θή­κες, όταν το έδα­φος θερ­μαί­νε­ται και ο θερ­μός αέ­ρας ανε­βαί­νει, ο πιο πα­χύρ­ρευ­στος αέ­ρας κα­τε­βαί­νει και προ­κα­λεί ρι­πές ανέ­μου.

Η ισχυ­ρό­τε­ρη σπη­λιά­δα που ση­μειώ­θη­κε πο­τέ πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στο νη­σί Barrow, στην Αυ­στρα­λία, όταν στις 10 Απρι­λί­ου 1996, ο τρο­πι­κός κυ­κλώ­νας Olivia έβγα­λε μια πύ­λη 219,8 κόμ­βων (407,1 km / h). Ωστό­σο, οι πιο ισχυ­ρές ρι­πές ανέ­μου δη­μιουρ­γού­νται από πυ­ρη­νι­κές εκρή­ξεις. Η με­γα­λύ­τε­ρη πυ­ρη­νι­κή έκρη­ξη όλων των επο­χών - ο τσά­ρος Bomba - δη­μιούρ­γη­σε έναν πί­δα­κα ανέ­μου 2.693,8 κόμ­βων (4.989 km / h).

Οι ρι­πές του ανέ­μου μπο­ρεί να εί­ναι ιδιαί­τε­ρα κα­τα­στρο­φι­κές και πο­τέ δεν εί­ναι κα­λές για windsurfing, kiteboarding και ιστιο­πλο­ΐα γε­νι­κά. Τα ανε­μό­με­τρα υψη­λής από­δο­σης μπο­ρούν να με­τρή­σουν μι­κρές ρι­πές του ανέ­μου υψη­λής τα­χύ­τη­τας.